Alkylpolyglycosiden in producten voor persoonlijke verzorging

De afgelopen tien jaar is de ontwikkeling van grondstoffen voor producten voor persoonlijke verzorging op drie belangrijke gebieden vooruitgegaan:

(1) mildheid en verzorging voor de huid

(2) hoge kwaliteitsnormen door minimalisering van bijproducten en sporen van onzuiverheden

(3) ecologische compatibiliteit.

Officiële regelgeving en consumentenbehoeften stimuleren steeds meer innovatieve ontwikkelingen die de principes van proces- en productduurzaamheid volgen. Eén aspect van dit principe is de productie van alkylglycosiden uit plantaardige oliën en koolhydraten uit hernieuwbare bronnen. De ontwikkeling van commerciële technologie vereist een hoge mate van controle over grondstoffen, reacties en verwerkingsomstandigheden om aan de kwaliteitseisen van moderne cosmetische grondstoffen te voldoen en deze tegen redelijke kosten te produceren. Op het gebied van cosmetica is alkylglucoside een nieuw type oppervlakteactieve stof met conventionele niet-ionische en anionische eigenschappen. Tot op heden bestaat het grootste deel van de commerciële producten uit reinigingsmiddelen, vertegenwoordigd door C8-14-alkylglycosiden, die worden gekenmerkt door hun huid- en haarverzorgende eigenschappen. C12-14-alkylpolyglycoside werkt als emulgator in specifieke formuleringen en vooral in micro-emulsies en onderzoekt de prestaties van C16-18-alkylpolyglycoside als een zelf-emulgerende o/w-base gemengd met vetalcohol.

Voor lichaamsreinigingsformuleringen moet een nieuwe moderne oppervlakteactieve stof een goede compatibiliteit hebben met de huid en slijmvliezen. Dermatologische en toxicologische tests zijn nodig om het risico van een nieuwe oppervlakteactieve stof te beoordelen en vooral om mogelijke stimulatie van levende cellen in de epidermale basale laag te identificeren. In het verleden was dit de basis voor beweringen over de mildheid van oppervlakteactieve stoffen. Tegelijkertijd is de betekenis van zachtheid veel veranderd. Tegenwoordig wordt mildheid begrepen als de volledige compatibiliteit van oppervlakteactieve stoffen met de fysiologie en functie van de menselijke huid.

Door middel van verschillende dermatologische en biofysische methoden werden de fysiologische effecten van oppervlakteactieve stoffen op de huid bestudeerd, beginnend bij het huidoppervlak en via de diepere laag van basale cellen via het stratum corneum en zijn barrièrefunctie. , zoals het gevoel van de huid, worden vastgelegd via de taal van aanraking en ervaring.

Alkylpolyglycosiden met C8 tot C16 alkylketens behoren tot de groep van zeer milde oppervlakteactieve stoffen voor lichaamsreinigingsformuleringen. In een gedetailleerd onderzoek werd de compatibiliteit van alkylpolyglycosiden beschreven als een functie van de zuivere alkylketen en de polymerisatiegraad. In de gemodificeerde Duhring Chamber Test vertoont C12-alkylpolyglycoside een relatief maximum binnen het bereik van milde irritatie, terwijl C8, C10- en C14,C16-alkylpolyglycoside produceren lagere irritatiescores. Dit komt overeen met waarnemingen met andere klassen oppervlakteactieve stoffen. Bovendien neemt de irritatie enigszins af bij toenemende polymerisatiegraad (van DP= 1,2 naar DP= 1,65).

APG-producten met gemengde alkylketenlengte hebben de beste algehele compatibiliteit met een hoger aandeel lange alkylglycosiden (C12-14). Ze werden vergeleken door de toevoeging van zeer milde hypergeëthoxyleerde alkylethersulfaten, amfotere glycine of amfoteer acetaat en extreem milde eiwitten. -vetzuren op collageen- of tarweproteolytische stoffen.

De dermatologische bevindingen bij de arm flex wash-test laten dezelfde rangorde zien als bij de gemodificeerde Duhring Chamber Test, waarbij gemengde systemen van standaard alkylethersulfaat en alkylpolyglycosiden of amfotere co-oppervlakteactieve stoffen worden onderzocht. De armflex-wastest maakt echter een betere differentiatie van de effecten mogelijk. De vorming van erytheem en schilfering kan met 20-30 D/o worden verminderd als ongeveer 25 °10 van SLES wordt vervangen door alkylpolyglycoside, wat een vermindering van ongeveer 60% aangeeft. Bij de systematische opbouw van een formulering kan een optimaal resultaat worden bereikt door de toevoeging van eiwitderivaten of amfoterica.