In principe kan het reactieproces van alle door Fischer gesynthetiseerde koolhydraten met alkylglycosiden worden teruggebracht tot twee procesvarianten, namelijk directe synthese en transacetalisatie. In beide gevallen kan de reactie batchgewijs of continu verlopen.
Bij directe synthese reageert het koolhydraat direct met de vetalcohol om het vereiste alkylpolyglycoside met lange keten te vormen. Het gebruikte koolhydraat wordt vaak vóór de eigenlijke reactie gedroogd (bijvoorbeeld om het kristalwater te verwijderen in het geval van glucosemonohydraat = dextrose). Deze droogstap minimaliseert nevenreacties die plaatsvinden in aanwezigheid van water.
Bij directe synthese wordt het vaste monomeer-glucosetype gebruikt als vaste stof met fijne deeltjes. Omdat de reactie een ongelijkmatige vaste stof/vloeistof-reactie is, moet de vaste stof volledig in de alcohol worden gesuspendeerd.
Sterk afgebroken glucosestroop (DE>96; DE=Dextrose-equivalenten) kan reageren in een gemodificeerde directe synthese. het gebruik van een tweede oplosmiddel en/of emulgatoren (bijvoorbeeld alkylpolyglycoside) zorgt voor een stabiele dispersie van fijne druppeltjes tussen alcohol en glucosestroop.
Het tweetrapstransacetalisatieproces vereist meer apparatuur dan de directe synthese. In de eerste fase reageert het koolhydraat met een alcohol met een korte keten (bijvoorbeeld n-butanol of propyleenglycol) en zet het eventueel in. In de tweede fase wordt het alkylglycoside met korte keten getransacetaliseerd met een alcohol met relatief lange keten om het vereiste alkylpolyglycoside te vormen. Als de molaire verhouding van koolhydraat tot alcohol hetzelfde is, is de oligomeerverdeling verkregen bij het transacetalisatieproces in wezen dezelfde als die verkregen bij de directe synthese.
Indien oligo- en polyglycosen (bijvoorbeeld zetmeel, siropen met een lage DE-waarde) worden gebruikt, wordt het transacetalisatieproces toegepast. De noodzakelijke depolymerisatie van deze uitgangsmaterialen vereist temperaturen van >140℃. Het is gebaseerd op de gebruikte alcohol, dit kan een overeenkomstig hogere druk veroorzaken die strengere eisen stelt aan de apparatuur en kan leiden tot hogere installatiekosten. Over het algemeen waren de productiekosten van het transacetalisatieproces bij dezelfde capaciteit hoger dan die van de directe synthese. naast de twee reactietrappen moeten er extra opslagfaciliteiten worden voorzien, evenals optionele werkfaciliteiten voor alcoholen met een korte keten. Vanwege speciale onzuiverheden in zetmeel (zoals eiwitten) moeten alkylglycosiden een aanvullende of fijnere raffinage ondergaan. In een vereenvoudigd transacetalisatieproces kunnen siropen met een hoog glucosegehalte (DE>96%) of vaste glucosesoorten onder normale druk reageren met alcoholen met een korte keten. Op deze basis zijn continue processen ontwikkeld. (Figuur 3 toont beide syntheseroutes voor alkylpolyglycosiden)