De toepassing van een oppervlakteactieve groep

Een discussie over de toepassing van een groep oppervlakteactieve stoffen die tamelijk nieuw is – niet zozeer als verbinding, maar vanwege de meer geavanceerde eigenschappen en toepassingen ervan – moet economische aspecten omvatten, zoals de waarschijnlijke positie ervan op de markt voor oppervlakteactieve stoffen. Oppervlakteactieve stoffen vormen een groot aantal oppervlakteactieve stoffen, maar een groep van slechts ongeveer tien verschillende typen vormt de markt voor oppervlakteactieve stoffen. Een belangrijke toepassing van een verbinding kan alleen worden verwacht als deze tot deze groep behoort. Het product moet dus niet alleen efficiënt en veilig zijn voor het milieu, maar ook beschikbaar zijn tegen redelijke kosten, vergelijkbaar met of zelfs voordeliger dan die van oppervlakteactieve stoffen die al op de markt zijn.

Vóór 1995 was de belangrijkste oppervlakteactieve stof nog steeds gewone zeep, die al duizenden jaren in gebruik was. het wordt gevolgd door alkylbenzeensulfonaat en polyoxyethyleenalkylethers, beide sterk vertegenwoordigd in alle vormen van wasmiddelen, die de belangrijkste afzetmarkt voor oppervlakteactieve stoffen vormen. Terwijl alkylbenzeensulfonaat wordt beschouwd als het ‘werkpaard’ van wasmiddelen, zijn vetalcoholsulfaat en ethersulfaat de dominante oppervlakteactieve stoffen voor producten voor persoonlijke verzorging. Uit toepassingsstudies is gebleken dat onder andere alkylpolyglucosiden op beide terreinen een rol kunnen spelen. ze kunnen met goed voordeel worden gecombineerd met andere niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen voor wasmiddelen voor zware wasmiddelen en met oppervlakteactieve sulfaatverbindingen in wasmiddelen voor lichte wasmiddelen, evenals voor toepassingen op het gebied van de persoonlijke verzorging. Oppervlakteactieve stoffen die kunnen worden vervangen door alkylpolyglucosiden omvatten dus lineaire alkylbenzeensulfonaat- en sulfaatoppervlakteactieve stoffen, naast duurdere specialiteiten zoals betaïnes en amineoxiden.

Bij een schatting van het substitutiepotentieel van alkylpolyglucosiden moet rekening worden gehouden met de productiekosten, die onder de sulfaatoppervlakteactieve stoffen in het hogere bereik blijken te liggen. Aldus zullen alkylpolyglucosiden op grote schaal worden gebruikt, niet alleen vanwege “groene golven” en bezorgdheid over het milieu, maar ook vanwege de productiekosten en, zoals verwacht op basis van veel fysisch-chemische eigenschappen, hun uitstekende prestaties in veel toepassingsgebieden.

Alkylpolyglucosiden zijn van belang overal waar de temperaturen niet te hoog zijn en het medium niet te zuur is, omdat het acetalen zijn met een suikerstructuur die hydrolyseren tot vetalcohol en glucose. stabiliteit op lange termijn wordt gegeven bij 40 ℃ en PH≥4. Bij neutrale PH onder sproeidroogomstandigheden vernietigen temperaturen tot 140℃ het product niet.

Alkylpolyglucosiden zullen aantrekkelijk zijn voor gebruik overal waar hun uitstekende prestaties op het gebied van oppervlakteactieve stoffen en gunstige ecotoxicologische eigenschappen gewenst zijn, dat wil zeggen in cosmetica en in huishoudelijke producten. maar hun zeer lage grensvlakspanningen, hoge dispergerende kracht en gemakkelijk gecontroleerde schuimvorming maken ze aantrekkelijk voor veel technische toepassingen. het vermogen om een ​​oppervlakteactieve stof aan te brengen hangt niet alleen af ​​van zijn eigen eigenschappen, maar nog meer van zijn prestatie in combinatie met andere oppervlakteactieve stoffen. Licht anionische of betaïne-oppervlakteactieve stoffen zijn. Houd rekening met vertroebelingsverschijnselen. ze zijn ook compatibel met kationische oppervlakteactieve stoffen.

In veel gevallenalkylpolyglucosidenvertonen gunstige synergetische effecten in combinatie met andere oppervlakteactieve stoffen, en de praktische toepassing van deze effecten wordt weerspiegeld in het aantal van meer dan 500 octrooiaanvragen sinds 1981. Deze hebben betrekking op afwassen; wasmiddelen voor lichte en zware toepassingen; allesreinigers; alkalische reinigingsmiddelen; producten voor persoonlijke verzorging zoals shampoos, douchegels, lotions en emulsies; technische dispersies zoals kleurpasta's; formuleringen voor schuimremmers;demulgatoren; gewasbeschermingsmiddelen;smeermiddelen;hydraulische vloeistoffen; en chemicaliën voor de olieproductie, om er maar een paar te noemen.